KRAL ÇIPLAK!

 


Herkes ağzını açmış kana kana kanımı içiyor!
Herkes ağını açmış larvalar doluyor!
Umudum bir ekmeği bölüşmek değil artık bölüşecek ekmek de kalmadı zaten!
Herkes ağzını açmış kralı dinliyor!
Herkes ağzını açmış ceninler doluyor!
Umudum yarın mutlu olmakta değil artık mutlu olunacak bu günden bahaneler bulmalı!

İçtikleri kanımda kurbağaların lavraları vardı,
Çünkü boş midemdeki kurbağalarımın salgıları kanıma karıştı!
Ekmeğim yok sebebi işsizim!
Kralı dinleyenler onun soytarılarıdır dediğim için beklide açım hala!
Anlattığı masallara ancak onlar inandı, bu yüzden ben kralın vaatlerine kanıp yarın mutlu olacağım sevdası ve boş hayaliyle değil bu günden mutlu olmak için bahaneler yaratıyorum!
İlk mutluluğum kraldan çok kralcıların kendi menilerinde can vermelerini dilemek,
Sonraki mutluluğum ise bizi aç bırakan kralın ölmesi ve onu diri diri yiyip midemdeki kurbağaları yok etmek…

21. yy. da bir sosyalisti sevmek

21. yy. da bir sosyalisti sevmekle başladı her şey…

Bana geçmişini gösterdi “geleceğimi istiyorsan eğer”diyip

Gülüşünde bile beni kavrayıp ezen mengene acılarına ağladığım,var olma davasında sosyalizmin gölgesinde bile ölebilecek kadar cesur bir adamdı o!…

Başkaldırı sevdalarını yolladı yüreğime ve zamanında zehirlenmiş yüreğim, işte o an anladı aşk ne sevgi ne…

Ve arındı zehir bütün damarlarımdan…

21. yy. da bir sosoyalisti sevmekle başladı her şey…bana kapitalizmin zincirlerini gösterdi meğer saydammışlar! İşte o

an sevişerek kopardı hayatımdaki bütün zincirleri Amerika uşaklarının ininde!

Beni kraldan ve kraldan çok kralcıların elinden alıp sadece kendimin kralı ilan etti elimizde şarap ve bir parça ekmekle…

Çiğ bir akşamda çıktı karşıma ve kekremsi tadını,andante taddırdı her bir bene teker teker!

Susmadık pek hep konuştuk dinden, siyasetten…konuşulmaya genelde pek yanaşılmayan her ne varsa…onsuz zaman dilimlerinde

alüvyonlarım bedenimi örttü atlas gibi…özlemek bile ürperticiydi aslında seni!

21. yy. da bir sosyalisti sevmekle başladı her şey…

Hala bu devirde dev in, devlerin, aşkların, insanlığın olduğunu,umudu,yoldaşlığı öğrettin bana!

puslar içinde, hiç belmediğimiz bir vakitte ütopik o gerçkelikte,pusuya yatmış aşk meleklerinin sivri oklarıyla vurulduk

biz seninle!
oklar ki tamamiyle aşk yapımıydı ve çığlıklar duyuldu yıldızlı berende!
!hadi artık o yıldızı takalım göğümüze!

son verisyonu-love by zehr-i aysun-i

 

economix caos by zehr-i aysun-i